maandag 6 april 2015

Geen woorden

Heftig. Door Hodgkin kom ik natuurlijk in aanraking met vele mensen die helaas moeten vechten tegen kanker. 

Zo ontmoette ik ook een jonge vrouw tijdens de chemo's.. Iets ouders dan ik, twee jonge kindjes met een zeer agressieve vorm van borstkanker. Hoewel het beter leek te gaan is ze afgelopen donderdag overleden in de week na een chemo.. Ze bleek een longembolie te hebben en nieuwe uitzaaiingen. 

Zo'n nieuws, vreselijk en vreselijk beangstigend tegelijk. Het besef hoe sterk kanker eigenlijk is en hoe kwetsbaar wij zijn. 

Relativeren, hoe doe je dat? Positief blijven.. En genieten.. Leven van het moment.. Hoop hebben op een toekomst? 


2 opmerkingen:

Unknown zei

Zo vreselijk, Zo onbegrijpelijk, Zo uit het leven gerukt. Ja. Dat grijpt je aan. Maar zonder HOOP, geen toekomst. Geloven en hopen en vechten. Er alles aan doen om weer gezond te worden. Dat is alles wat je kunt doen. En ik geloof in jou. Ik hou van jou. Jij gaat het zeker wel redden. Xxxx

Nathalie Haast zei

Helemaal met je mams eens. Gaat goed komen meisje ��