Ik heb besloten om me tot 28 juli absoluut niet druk te maken over ook maar iets dat met Hodgkin te maken kan hebben. Zo weiger ik in mijn hals te voelen om te controleren of er iets gegroeid is en weiger ik net zo hard de weegschaal om te checken of ik niet afgevallen van (ook een symptoom van Hodgkin). Het is me gelukt om voor nu de knop om te zetten, ik hoef nu niet te overleven.. ik Leef!
Elke mooie dag die ik heb, kan niemand mij afpakken. Alle liefde die ik geef en ontvang doet me zoveel goeds. In elk klein dingetje zie en voel ik het geluk. Ik weet nog dat ik voor de diagnose dacht.. 'ja, ja 'geniet van elke dag'. Maar Hallo.. ik moet werken, ik moet dit en ik moet dat.. en voordat ik nagedacht heb dat ik überhaupt moet genieten ben ik te moe en is het alweer bedtijd.' Nu, nu is het anders, ik moet nog steeds dezelfde dingen als voor de diagnose.. maar ik leef. Hoe mooi is dat ;) en ik kan het iedereen aanbevelen.. Het is echt de moeite waard!
2 opmerkingen:
En dit gun je iedereen toch :) Alleen dan zonder Hodgkin achter z'n broek hangen ;) Hier gaat het om; in het hier en nu leven. Genieten van wat nu is, morgen zie je weer wel. De schoonheid zien van alles om ons heen. Hoe het beweegt en mee doet in het ritme van de natuur. Dat intens leven en genieten daar ook zeker bij hoort. En niet pas als je met pensioen bent, vakantie hebt of eindelijk die 10 kilo kwijt bent. Nee, NU! Want nu heb je wat je hebt.. Wie morgen leeft, heeft morgen 'zorgen'.
Hodgkin heeft de kracht om dit los te maken in haar uitverkorene. Om te laten voelen wat er echt in je hart leeft en dat te gaan durven leven. Dat durven los te laten op de rest van de mensheid, zodat zij er ook weer op verder kunnen. Een schitterende taak :D
Al mocht dat van mij ook wel met een griepje haha.
Bedankt voor deze blog. Kwam op het juiste moment :)
Ik ga nu.. Ja ja in het NU, voor mezelf kiezen en lekker naar yoga :D
Topper!
Ps. wij zouden trouwens wel een schitterend team zijn om buddy te worden of inlichtingen ofzo te gaan geven!
Een reactie posten