De derde ronde.. chemo 2a!

Het is hoogste tijd voor een update! Schandalig dat er tegenwoordig een week tussen de berichtjes zit.. Mijn goede week is dan ook goed vol gepland met werken en ons gezinnetje en maar goed ook want dat is een teken dat het goed met me gaat.

De eerste controle afspraak

Even terug naar vorige week dinsdag, de dag dat ik voor het eerst weer naar Dhr. Koster moest sinds de diagnose. Hoewel er helemaal niks speciaals bekend zou worden tijdens die controle afspraak, was ik echt vreselijk zenuwachtig. Het idee alleen al dat ik weer naar de afdeling Interne geneeskunde moest, de wachtkamer.. Het wachten. Dat wachten is toch ook wel een dingetje! Ik zie zo'n beetje nu al op tegen het wachten op de uitslag van de CT-scan die na 4 chemo's (8 toedieningen) wordt gemaakt. Dat lijkt me zooooo killing, zo onmenselijk bijna. Wachten op het verlossende antwoord of je geneest of niet brrrrr. Maargoed ik dwaal af... 

Dat wachten in de wachtkamer duurde namelijk helemaal niet zo lang dit keer. Hopelijk zet die trend zich voort ;). Overigens vraag ik me tegenwoordig bij elke persoon in de wachtkamer af, of hij/zij een pruik eh.. Haarwerk draagt of niet. Ik in ieder geval nog niet! Anyway, Dhr. Koster riep ons al snel binnen en kwam direct ter zake met de vraag hoe het met mij ging. Prima! De kuren doorsta ik tot nu toe nog best goed. Misselijk? Ja, maar met de Primperan is dat goed te doen. Het enige vervelende dat toch wel enkele dagen duurt is de gevoelige longen doordat de slijmvliezen worden aangetast door de chemo en de beruchte aderpijn aan de ader waar de chemo is toegediend. Jammer genoeg is aan de gevoelige longen niets te doen, maar aan de aderpijn wel. Als de pijn na de volgende chemo weer zo heftig is, dan overweeg ik om een Porth à Cath te laten plaatsen. 

Een Porth à Cath is een klein kastje met een membraan ter grootte van een € 2 munt. Het kastje wordt onder de huid geplaatst, onder de schouder, aan de rechter- of linkerkant van de borst. Aan het kastje zit een dun slangetje dat onder narcose wordt verbonden met een bloedvat vlak bij je hart. Op die manier kan de chemo in een groter vat worden toegediend waar veel bloed door stroomt. Hierdoor wordt de chemo snel verdund en kan het minder schade aanbrengen aan de bloedvaten. Bijkomend voordeel is dat ze geen infuus meer hoeven aan te prikken, maar gewoon in het kastje kunnen prikken. Ergens vind ik zo'n Porth à Cath ook wel een heel spannend idee, het is wel weer een operatieve ingreep. Maargoed de pijn in mijn armen is ook niet alles. 

Dhr. Koster controleerde mijn longen en voelde op de plekken waar gezwollen klieren aan de oppervlakte lagen. Ja, je leest het goed! LAGEN! Goed ze liggen er nog wel.. Maar hij zei dat de zwellingen flink afgenomen waren! (Hoe verder weg we van die afspraak gaan, hoe meer ik nu ga twijfelen of hij nu zei dat ze waren afgenomen, of dat ze niet meer te voelen zijn). Yes!!! Dat betekent dat de chemo aanslaat! Wauw wat een nieuws! Met die gedachte ga ik de Hodgkin nu nog meer verslaan dan dat ik al van plan was. We mogen natuurlijk niet te vroeg juichen, maar elk begin is er een.. En dat is op z'n minst reden voor een feestje! Ik voel een nieuwe traditie aankomen ;) na elke kuur gaan we m officieel afsluiten met het uitblazen van een kaarsje. 

Dit was nummero 1! 

Chemo 2a
Na de officiele afsluiting van de eerste volledige chemokuur, moest ik de dag erna alweer bloedprikken voor deel 1 van de tweede chemokuur. Met mijn Fastpass was ik zo klaar bij het bloedprikken, ideaal hoor zo'n CITO stempel achter je naam. En dan is het afwachten of de bloeduitslagen goed zijn. De chemokuur pleegt natuurlijk een heuse aanslag op je lijf en zo ook op de bloedwaarden. Ongeveer 7 dagen na de toediening van de chemo zijn de waarden het laagst. Dat houdt onder andere in dat mijn weerstand erg laag is en ik heel vatbaar ben voor infecties. Als het goed is herstellen de bloedwaarden zich weer spoedig, zo moeten de leukocyten (witte bloedcellen) zich herstellen tot een waarde boven de 2. Blijkt die waarden onder de 2 te liggen dan moet de chemo worden uitgesteld. Een nieuwe chemo zou die waarden nog harder laten zakken waardoor mijn weerstand daalt tot nul. En een infectie is wel het laatste waar we nu op zitten te wachten.

Gelukkig bleef een oproep van een anonieme beller (lees: ziekenhuis) uit en mocht ik vrijdag gewoon op het MOC verschijnen voor de toediening van chemo 2a. De dagen na de chemo voel ik me altijd heel sterk. 'Ik ga dit gevecht winnen, PUNT', die gedachten kan ik vrij goed vasthouden totdat de vrijdag- chemodag is aangebroken. Vlak voordat we vertrekken naar Venray, stort ik in. Dan moet ik weer.. weer die chemo in mijn lijf, weer een klap, weer zo moe en misselijk zijn. Waarom kan ik niet gewoon normaal zijn. Blijkbaar straalde ik dat ook uit bij binnenkomst en kreeg ik ook vrij snel de vraag of ik niet met een psycholoog wilde gaan praten. Op dat moment nog niet (je kent me, eigenwijs) maar nu bij nader inzien is dat misschien nog niet eens zo'n slecht idee. Maar ik denk er nog over na ;)

De chemo ging best goed. Ik vertelde mijn constatering van de lage bloeddruk en het gevoel dat ik halverwege de chemo kreeg. Maar de verpleegkundige gooide die constatering eigenlijk vrij snel weer het water in. Het kwam niet door de chemo, ze dachten eerder aan een vorm van hyperventilatie. Ja, gezien de onrust in mijn lijf vlak voor de chemo zou dat best nog wel eens kunnen. Op de een of andere manier zou ik dan ongecontroleerd gaan ademen halverwege de chemo waardoor ik dan bijna ga flauwvallen of iets dergelijks. Wat het ook zijn mag, mijn opdracht tijdens deze chemokuur was om goed op mijn ademhaling te letten. Zodra de toediening van de beruchte Dacarbazine in zicht kwam, legde ik de stoel plat, begon ik dropjes te eten (stel je voor dat het toch de bloeddruk zou zijn) en concentreerde ik me op de ademhaling. En jawel hoor... de eerste chemo kuur zonder een heet en week gevoel van flauwvallen. Super! De chemo zat er nog sneller in dan de eerste twee keren.. hophop de 89 traptreden naar beneden en uiteten met Mark!

De derde rondeeee.. chemo 2a!