Yes! Weer een stap dichterbij

Deze week was mijn goede week. Wat heerlijk om gewoon weer aan het werk te zijn, gewoon bezig te zijn in en om het huis, te genieten van de kindjes zonder misselijkheid.. Allemaal leuk leuk leuk! Als ik het niet had geweten en iemand zou me vertellen dat ik die ziekte van Hodgkin heb, dat had ik m uitgelachen. Ik voel me immers goed! Ik voel me weer een gewoon mens. 

Toch is het gek, ineens heb ik de ziekte van Hodgkin, een vorm van lymfeklierkanker. Ineens behoor ik tot de mensen die een 'ernstige' ziekte hebben. Want kanker wordt vaak nog gezien als een ongeneeslijke ziekte. Gelukkig is het in mijn geval niet helemaal waar, mijn overlevingskans is volgens de statistieken namelijk 61%. Een geluk bij een ongeluk en statistieken zijn statistieken, zoals de titel van mijn blog doet vermoeden zal ik samen met de chemo die Hodgkin in mijn lijf eens een poepie laten ruiken. 

En hoe mooi is het dat je de dag na chemo 1B tegen iemand uit de straat kunt zeggen, het gaat goed met me! Ik heb gisteren het tweede deel van de eerste chemo gehad. En ja, we zijn heerlijk aan de wandel met onze kids. Ook ik had gedacht ziek, zwak en misselijk in bed te liggen, want dat hoort als je chemo's krijgt zou je denken. Maar nee.. Ik ben blij te kunnen zeggen dat, dat dit keer niet het geval is. Ik voel me best oké met mooie rode blosjes op mijn wangen en de medicatie tegen de misselijkheid doet goed z'n werk! Al durf ik nog niet te hard te juichen, het duurt namelijk 6 dagen voordat de chemo mijn lijf uit is. 

Nu heb ik het al over The day after.. The day zelf, gisteren, vrijdag chemodag, is goed gegaan. Ik vond het weer heel spannend. Op weg naar het ziekenhuis werd ik stiekem weer overladen met mijn emoties. Waarom kan ik niet gewoon zijn, waarom ben ik ziek. Het idee dat er wéér zo'n grote hoeveelheid chemo's mijn lijf in zouden gaan vond ik alles behalve prettig. Bang voor de Toediening van de dacarbazine omdat ik daar de vorige keer niet goed van werd. Maar het is me best mee gevallen, ondanks dat ik ook deze keer niet goed werd tijdens de toediening van de dacarbazine. Waarschijnlijk komt het niet door de chemo want toen deze stop werd gezet voelde ik me evengoed niet goed. Geen controle over mijn lijf, mijn mond die voelde alsof ik ging klappertanden maar dat was niet zo.. En datzelfde onrustig gevoel in mijn nek/armen en benen. Ondertussen denk ik dat het van de dexamethason komt want daar kun je onrustig van worden. Dit medicijn krijg ik preventief tegen de misselijkheid.. Dat mag niet ontbreken natuurlijk. Na 3,5 uur huppelde Mark en ik weer 4 verdiepingen met de trap naar beneden... Afgelopen week een paar keer over een neerstortende lift gedroomd, daar ga ik dus niet meer in.. Lekker eigenwijs en doen alsof ik gezond ben, gewoon met de trap! PUNT. 

Na de chemo zijn Mark en ik traditioneel getrouw samen uiteten geweest. Jammer genoeg duurde het eeeeeeuwig voordat we ons eten hadden.. Ik had zoooo'n honger! Na het eten nog even wezen shoppen om daarna lekker thuis op de bank te ploffen. Toch wel moe, na zo'n cocktailtje. Precies zoals bij de vorige chemo kreeg ik ook deze keer weer vreselijk last van tintelende armen en benen. Maar dat was na een heerlijke nacht weer verdwenen, als het daar bij blijft mag ik niet klagen. 

Afgelopen week hebben Mark en ik ook mijn nieuwe haakwerk uitgezocht! (Ik mag geen pruik zeggen van de kapster) wauw wat gaaf is dat zeg wat ze allemaal kunnen maken! Tarita, de kapster, vertelde dat we het eerste haakwerk rustig op zouden zetten zodat het even zou wennen en wellicht verwachtte ze ook dat ik het emotioneel zou vinden maar ik vond het alleen maar leuk! Ik heb gelachen en gestraald.. En Een super mooi haakwerk uitgekozen die veel lijkt op wat ik nu heb. Eigenlijk nog mooier! Ik zou er bijna mijn haar voor laten kort knippen, of klinkt dat iets te enthousiast? Anyway, mijn eigen haar zit er nog aan.. En ook al verdwijnt er dagelijks een hele pluk in mijn haarborstel en pluk ik de hele dag overal haren vanaf, zolang het nog niet met plukken uitvalt geniet ik er nog van! 

Zo! Nu snel de geliefde primperan nemen want ik vertik het om misselijk te worden ;)