Mijn positieve vibe

Ik zit even, eigenlijk al sinds de knop om is naar de nieuwe realiteit, in een positieve vibe. Eigenlijk brengt het zoveel moois met zich mee. De mensen om me heen staan ineens zoveel dichter bij elkaar. Ineens ben ik zoveel dingen om me heen meer gaan waarderen. Hoe gemakkelijk we het eigenlijk hadden, terwijl het eigenlijk allemaal niet zo vanzelfsprekend is als we denken. Blijkbaar is geluk toch niet zo heel gewoon.  

'Life is what happens to you, while you're busy making other plans' #John Lennon 

En zo is het precies. Want we staan midden in ons leven. Jonge ouders van ons 'koningskoppel' Tren en Femke. In de tijd dat Mark en ik elkaar kennen hebben we veel gedaan. Terwijl ik werkte, volgde ik een HBO opleiding om vervolgens met 30 weken zwangerschap af te studeren. Precies op de verjaardag van Tren testte ik positief van Femke. Alles verliep zoals we voor ogen hadden, terwijl zo'n dingen eigenlijk niet te plannen zijn. 

We kochten tussendoor ook nog even een huis en in diezelfde maand ging Mark al naar de gemeente voor de bouwplannen van onze gezamelijke droom. Terwijl zoveel mensen dromen om in zo'n huis te wonen als wij, wonen wij al met ons hoofd in het huis dat we gaan bouwen bij de nieuwe stal. Samen met z'n ouders en broer won Mark ook de ondernemersprijs. Ik zag hem groeien,  net als de bouwplannen. Alles wordt nu steeds concreter.. Het lijkt echt te gaan gebeuren 'volgens planning'. 

Ik heb het gedacht, ik weet nog precies waar ik stond. 'Alles gaat zo goed.. Dat je bijna zou denken dat er wel iets fout zou moeten gaan'. Maar wat dat zou zijn? Het laatste waar ik aan dacht was de gezondheid van een van ons. Jammer dat, dat het heeft moeten zijn. Maaaaarrrrr.. Zoals ik al zei, ik zit in de positieve vibe! Blijkbaar hadden we het even nodig om met beide benen op de grond gezet te worden. Zoals we altijd hard gewerkt hebben voor ons doel, zullen we nu ook hard werken.. Wat zeg ik, Strijden met een hoofdletter. Want ik geloof nog altijd in mijn motto 'Als je iets echt wilt bereiken, dan kun je dat ook!' En ik ben nog lang niet klaar met het verwezenlijken van mijn en onze dromen. 

En zoals de meeste mij wel kennen heb ik nu ook weer een plan. Een plan om zo goed mogelijk het hele proces te doorstaan en dan natuurlijk net iets beter dan de beruchte 'planning'. (Ik hoor Ruud B. al lachen, 'zij wel hoor', inderdaad). Zo ben Ik van plan om tijdens de chemokuren al te starten met een revalidatieprogramma. Zo'n revalidatieprogramma zorgt ervoor dat je herstelvermogen toeneemt, net als je fysieke en mentale weerbaarheid (dat klinkt allemaal als een brochure tekst en dat is het ook 😁) in ieder geval is het een goede afleiding en motivatie denk ik. Ook wil ik ervoor gaan zorgen dat mijn bloedwaarden die niet heel erg gunstig zijn op dit moment, te verbeteren door in samenspraak met een diëtist mijn voedingsgewoonte aan te passen. En als het even kan gewoon actief doorgaan met mijn dagelijkse leven in de goede weken van de hele behandeling. 

Het klinkt misschien allemaal iets te vooruitstrevend maar een doel voor ogen stellen helpt me vooruit in dit proces. Ik weet dat de week na de toediening van de chemo een week wordt waarin ik me waarschijnlijk ziek/zwak en misselijk ga voelen maar ik gun mezelf die week om dat ook te mogen zijn. En met alle hulp om me heen is daar gelukkig ook de ruimte voor. 

Ik zeg kom maar op met de chemo! Ik ben er klaar voor.. En kan niet wachten om met elke chemo een stapje dichterbij mijn genezing te komen. 

BAM.