Een IVF traject.. Dat is nogal iets. We zijn in mei trotse ouders geworden van ons tweede kindje, ons vrolijke meisje Femke. Ze scheelt slechts 1 jaar en 8 maanden met haar grotere broer Tren. Met andere woorden.. Binnen 2 jaar tijd heb ik twee gezonde kindjes op de wereld gezet. Als het even kan is het voor je lichaam wel zo fijn om minimaal 9 maanden te Ontzwangeren. Dat heb ik na Tren dan ook braaf gedaan.. Maar om 4 maanden na de tweede bevalling mijn lichaam nu zodanig met hormonen te manipuleren dat er zoveel mogelijk eicellen verzameld kunnen worden, gaat me toch wat ver.
De diagnose Hodgkin heeft onze wereld al op z'n kop gezet. Een hormoonbehandeling laat me vast al helemaal tegen het plafond aan stuiteren. Lijkt me niet zo handig, we hebben tenslotte al twee kindjes en dat is al ons geluk! Er zijn zoveel mensen die het wensen maar het ze om wat voor reden dan ook niet gegund is. Dan voelt een IVF behandeling in dit geval zo overbodig.
Maarja, we krijgen wel de mogelijkheid om een verdere kinderwens in de toekomst in vervulling te laten gaan. En onze kinderwens is om eerlijk te zijn ook meer dan twee kindjes. Ons huis is zelfs zo ontworpen dat, dat ook geen probleem moet zijn.
Kiezen we voor mijn gezondheid en beginnen we zo snel mogelijk aan de chemokuren.. Of kiezen we voor onze toekomstdromen en gaan we een IVF traject in van 4-6 weken. Wat hebben we aan onze toekomstdromen als mijn gezondheid niet goed is. De keuze is gemaakt! Zo dubbel.. Hopelijk krijgen we er zo geen spijt van.
2 opmerkingen:
Meid we moeten maar denken dat de moeilijkste beslissing misschien het beste is. Gelukkig hebben jullie twee hele mooie lieve kindertjes, die zijn heel blij met zo'n lieve mama
Oei dat is wat zeg... maar ik denk idd dat dit een wijs besluit is. Desalniettemin een zwaar besluit! Knuffel!
Een reactie posten