Maar al met al was het wel heel fijn om even een weekje gewoon normaal te kunnen zijn. Gewoon weer even werken waar mogelijk en genieten van de kindjes zonder ziekenhuis bezoeken.
Ik begin wel ineens op te zien tegen de strijd die me te wachten staat. Ook al weet ik dat ik het kan! Het moet gewoon.. Zo gek dat er 1 maand geleden nog niks aan de hand was en ik genoot van het feit dat ik weer aan het werk mocht na mijn zwangerschapsverlof en tegelijkertijd zo kon genieten van de kindjes. Nu is het vooruitzicht voor het komend jaar ineens zo anders. Het is raar om 'ziek' te zijn zonder dat je, je ziek voelt en dadelijk ziek gemaakt te worden om weer te kunnen genezen.
1 opmerking:
veel succes morgen
Een reactie posten