Vrijdag 30 oktober 2015 | Dag -5
Na de spannende eerste echte chemo gisteren, was het vandaag de beurt aan de ARA-C en de Etoposide. Beide chemo's zijn onderdeel van de intensieve chemotherapie BEAM die voorafgaat aan de stamceltransplantatie. Zowel de Etoposide als de ARA-C (gelukkig niet meer in een wit zakje) worden twee maal daags toegediend via het infuus. Dit gebeurt om 10.30/ 13.00/ 22.30 en 01.00 uur en dat 4 dagen lang. Tussendoor wordt mijn lichaam rijkelijk aangevuld met de zoutoplossing NaCl, KaliumChlordide en Glucose. Ohja en niet te vergeten de preventie medicatie die wordt gegeven tegen schimmels en bacteriën, und jawel foliumzuur voor de aanmaak van gezonde nieuwe cellen.
Inmiddels weer gewend aan de verbondenheid van een infuuspaal en de toediening van de chemo vond ik het vandaag gelukkig al een stuk minder spannend. En wat is er nou beter dan het vooruitzicht dat vandaag Mark samen met Tren op bezoek komt! Helaas mag Femke nog niet mee omdat ze een flinke verkoudheid te pakken heeft, dat risico durven we niet te lopen. Al om 14.00 uur appt Mark me dat hij er bijna aan komt, ineens ben ik zooooo zenuwachtig! Ik doe net alsof ik een boek lees, maar eigenlijk ben ik alleen maar bezig met hun komst. Om 15.00 uur start het bezoekuur.. Mijn oren blijven gespitst, elk geluidje dringt helemaal tot me door.. Maar nee, geen enkel geluidje dat lijkt op Tren 😁.
Eindelijk rond 16.15 uur komen ze dan mijn kamer op!!! 'Mamaaaaaaa!!!' Roept Tren.. Hij omhelst me, 'ik heb je gemist!', ook Mark geeft me een kus. Jammer dat Femke er niet bij is, maar dit is al heel wat!! Ik vind het heel bijzonder dat Tren vanalles vraagt, hij is er echt bewust mee bezig. Hij kent inmiddels mijn centrale lijn wel van toen ik nog thuis was. Ik laat hem zien hoe de vloeistof van de zakjes zo naar de centrale lijn gaan, 'dat is gek!' Zegt Tren. Hij komt gezellig bij me zitten op bed.. Samen met de dulplo en even later uiteraard de tractor filmpjes op de iPad. Het ultieme genot, zo'n warm hummeltje dicht tegen me aan. Voor Mark is het even een slik-momentje.. Het is ook wel even een dingetje allemaal.
Het afscheid gaat gelukkig goed, ondanks dat Tren nog even oppert dat ik met hem mee moet komen en echt niet in het ziekenhuis mag slapen. Ik kruip diep onder mijn deken.. Mijn tankje mama-Tren liefde is weer helemaal gevuld. Hij is zo mooi.. Wat ben ik trots ❤️ en wat geven ze samen mij enorm veel kracht om dit even te fixen allemaal!
Zaterdag 31 oktober 2015 | Dag -4
Goed het is even wennen, het bed ligt prima maar gebroken nachten zijn niet meer mijn sterkste kant. Tot nu toe gelukkig nog geen bijwerkingen gehad van de chemo. Ook vandaag gaat de toediening van de ARA-C gestaag verder. Als de 6 dagen allemaal zo gaan heb ik helemaaaaaal niks te klagen. Ik voel me dan ook een rijk mens, ik krijg tenminste de kans om te vechten.
De mensen om me heen zijn erg lief en ik geniet van de lieve berichtjes en de kaartjes die nu langzaam beginnen binnen te druppelen, het geeft mij zoooooo'n boost! Het bord van mijn buurvrouw hangt helemaal vol! Dat wil ik ook natuurlijk.. Als om 17.00 uur uiteindelijk nog geen kaartjes zijn gebracht baal ik stiekem dat er dus blijkbaar geen weekendpost is in het ziekenhuis.
'S middags en 's Avonds komen Tessa en Marleen. Het is zooooo fijn om ze weer even te zien! Het is echt gezellig en we kletsen de tijd zo vol ;) ik biecht op dat ik de afgelopen nacht ineens zooooo'n ongelofelijke zin had in cheese-Onion chips. Serieeeeeeus!!! Ik moet er zelf om lachen, ik kan me niet eens meer herinneren wanneer ik dat voor het laatst gegeten heb. Chemo doet echt Heule rare dingen met je.. Tessa is vastberaden om dat voor mij te regelen 😁 zo lief! Ohja over eten gesproken, ik heb echt al zolang als we in de doos wonen zo'n zin in lasagne!!! Dus ik heb met mijn allerliefste zusjes oogjes.. (Oké appjes) gevraagd Of Bart dat niet even kan regelen als ik weer thuis ben. Ik heb er nu al zin in ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten